18 kwietnia do Muzeum Katyńskiego przywieziono zespół pamiątek zgromadzonych przez śp. por. (kpt.) Aleksandra Witliba. Składają się na ten dar różnego rodzaju archiwalia.

Wśród nich są zapiski, rysunki, mapy, ryciny, portrety i obrazy z życia więźniów (wśród autorów m.in. prace Józefa Czapskiego, Stanisława Westwalewicza, Stefana Sienickiego, Zygmunta Turkiewicza). Kolekcję pamiątek przekazała nieodpłatnie rodzina Aleksandra Witliba - Państwo Teresa Pare, jej mąż Michael oraz Grażyna Witlib i John Witlib, mieszkający obecnie w Kanadzie.
Aleksander Witlib urodził się 5 grudnia 1910 r. w Kletnie na Polesiu, po zakończeniu nauki pracował jako nauczyciel, a następnie pełnił urząd dyrektora szkoły w Czechowie. Odbył przeszkolenie wojskowe w Centrum Wyszkolenia Kawalerii ( Szkoły Podchorążych Kawalerii) w Grudziądzu, którą ukończył w 1934 r. Po klęsce kampanii wrześniowej por. Aleksander Witlib trafił do niewoli i do 1 września 1941 r. był więźniem obozów w Kozielsku, Pawliszczew Borze i Griazowcu. Aleksander Witlib był w grupie polskich jeńców wojennych, których jeszcze przed egzekucjami wiosną 1940 r. w Katyniu i Miednoje przeniesiono do innych obozów. Podczas niewoli Aleksander dokumentował pobyt w obozie. Kolekcja Witliba obejmuje obwieszczenia, które przechwytywał wykorzystując nieuwagę strażników oraz ryciny dokumentujące życie obozu wykonane przez współwięźniów. Zdobyte dokumenty i rysunki Aleksander przechowywał w skrytce przygotowanej w pudełku na szachy, wierząc że rosyjskie zamiłowanie do tej gry uchroni schowek przed inspekcją i pozwoli ocalić kolekcję.
Por. Aleksander Witlib wstąpił później do Armii Andersa, przeszedł z jej oddziałami aż do Włoch, skąd w 1948 r. przeniósł się z rodziną do Wielkiej Brytanii, a w 1950 r. - do Kanady. Brał udział w działaniach, które doprowadziły do odsłonięcia w 1980 r. w Toronto, na południowym skraju polskiej dzielnicy, nad jeziorem Ontario, Pomnika Katyńskiego. Zmarł 22 marca 1982 r.