Komisja Kongresu USA dla zbadania zbrodni katyńskiej pod przewodnictwem Raya J. Maddena (stąd nazywana Komisją Maddena), przesłuchawszy 81 świadków, zbadawszy 183 dowody i ponad 100 pisemnych oświadczeń świadków, którzy nie mogli stawić się przed nią osobiście, złożyła wstępny raport 2 IV 1952 r. i ostateczny 22 XII 1952 r., opublikowała zebrane materiały w dziewięciu tomach pt. The Katyn Forest Massacre i zaleciła, aby: „oświadczenia pisemne, materiał dowodowy i wyniki badań zostały przekazane Zgromadzeniu Ogólnemu Narodów Zjednoczonych celem wniesienia skargi przed Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości przeciw ZSRR o popełnienie zbrodni, która była pogwałceniem praw uznawanych przez wszystkie cywilizowane narody”.

Janusz K. Zawodny na State University of Iowa obronił pracę magisterską Responsibility for the Katyn Massacre.

Rząd ZSRR w nocie do rządu USA wskazał, iż wszczęcie dochodzenia w sprawie zbrodni katyńskiej przez Komisję Kongresu USA „może być tylko dążeniem do oczerniania Związku Radzieckiego i zrehabilitowania w ten sposób hitlerowców, powszechnie uznanych za zbrodniarzy”.

Oświadczenie rządu Polski Ludowej: „Cały świat wydał wyrok na hitlerowskich morderców z Katynia [...]. Naród polski patrzy z obrzydzeniem na próby amerykańskich kół rządzących posługiwania się zatrutą bronią odziedziczona po Goebbelsie, próby zmierzające do zatarcia śladów zbrodni hitlerowskich i do nikczemnego szczucia przeciwko narodom Związku radzieckiego, które dźwigały na swoich barkach główny ciężar walki o rozgromienie hitleryzmu”.

Pierwsze wydanie książki Bolesława Wójcickiego Prawda o Katyniu (wyd. 2 – 1953), w której już na pierwszej stronie czytamy, że Katyń to „stara, hitlerowska prowokacja”.